گزارشی از سه شنبه های شاهنامه خوانی بابل

باشگاه شاهنامه پژوهان _ گزارش : دیرهنگامی ست که در شهرستان بابل، نشست هایی به نام شاهنامه و فردوسی بزرگ و به همت استاد گرانقدر چیستا طاهری برگزار می شود، که پیشینه ای هفت ساله دارد. سه شنبه های شاهنامه ای، تحت محورهای شاهنامه خوانی، شاهنامه پژوهی، خوانش مقالات و کتب متعدد در زمینه های ادبیات، اساطیر، تاریخ، فلسفه و عرفان و … تشکیل می شود.
یاران دیرین و دوستان فرهیخته چراغ این گروه فرهنگی و ادبی را روشن نگه داشته و این انگیزه برای دیگر دوستان در جهت ایجاد کلاس ها و نشست ها در این زمینه شده است. پایداری در زنده نگه داشتن فرهنگ و اندیشه ی ایرانی و زبان فارسی خط مشی این مجموعه فرهنگی می باشد. آنچه در ادامه می آید بخشی از سخنانی است که در آخرین نشست شاهنامه خوانی بابل گفته شده است .

درآمدی بر فلسفه هفت‌خوان
انسانهایی که راه بسوی فرهیختگی دارند باید نقبی به درون ناشناخته خویش زنند و دیداری با ناخودآگاه خود داشته باشند. در اساطیر ایران که نمودی بیرونی دارد پهلوان در هفت‌خان مراحلی را طی می‌کند تا به ناخودآگاه خود سفر کند و خستگی زمان را در آنجا جا بگذارد و تولدی تازه یابد.
هر خوان نشانه ای است و دارای انرژی و توان زیاد، که پهلوان با غلبه بر آن ، آن انرژی را به تن و جان خویش وارد می‌کند. مانند هفت ‌خوان رستم که خوان‌های گونه‌گونی رو پشت‌سر میگذارد و شهر، شاه و مردم را آزاد می‌کند. و رازآزموده می‌شود.
در نگاه یونگ اساطیر نگاهی به بیرون دارند همچون هفت‌خوان رستم و اسپندیار و … و از دیدگاه ایلیاد اساطیر نگاه به بیرون دارند.
یونگ معتقد است که صوَری که در ناخودآگاه ما وجود دارند بی‌شکل هستند و زمانیکه ما می‌خواهیم آنها را بوجود بیاوریم در سیمای صوری که در بیرون است، آنرا بوجود می‌آوریم.
مانند پهلوان در بیابان، در دریا، در شب در شکم ماهی، در شکم اژدها و …
یونگ اظهار می‌دارد که همه انسانها در خود “خودفرهنگی” و “خودوحشی” دارند، خودوحشی همان انسان کهنی است که از روزگاران بسیار دور در درون ماست. دیدار با این خودوحشی و هدایت آن بسوی خردمندی و نیکی‌روشی به خودفرهنگی خواهیم رسید.
بر همه ماست که خودوحشی را بیابیم و بشناسیم و از آن خودفرهنگی بسازیم.
———————-
گفتار درباره فلوطین:
تمدن یونان با آمدن اسکندر از بین می‌رود و رومیان با شکست سلوکیان یونان تصرف کرده و همراه با این تصرفات بخش بزرگی از آسیا را در اختیار می‌گیرند، همزمان با حکومت رومیان، در ایران حکومت بزرگ اشکانی تنها هماورد آنان در جهان بودند. روم برای تسلط بر اقوام گوناگون تحت سلطه خویش به تکوین یک سازمان سیاسی و دولتی دست زد که براساس اخلاق فردی و اهمیت و مقام فرد در جامعه، که وامدار اندیشه‌های فلاسفه یونان بود، دست زد.
این دوره، دوره انحطاط اندیشهء یونانی بود و مکتب‌های فلسفی رواقیان، اپیکوریان و کلبیان و … پدیدار گشت…
رومیان خود را مردان عمل می‌دانستند و فلسفه را برای فلسفه نمی‌خواستند بلکه آن را وسیله‌ای برای شناختن جهان و تشخیص عمل درست از نادرست تلقی می‌کردند.
در همین دوره مکتب التقاطی در اسکندریه رواج پیدا کرد که آمیخته‌ای از فرهنگ یونانی و فرهنگهای گوناگون شرقی و فرهنگ یهودی بود و معروف‌ترین نماینده آن مکتب فیلون(فیلون یهودی)است.