وقتی که دوباره عید می آید / منصور رستگار فسایی

باشگاه شاهنامه پژوهان _ چکامه : وقتی که دوباره عید می آیدسروده ای از منصور رستگار فسایی است. منصور رستگار فسایی  پژوهشگر، نویسنده، ایران‌شناس، چکامه سرا، ویرایشگر و شاهنامه‌پژوه است. او چهرهٔ ماندگار عرصهٔ ادبیات فارسی و استاد بازنشستهٔ دانشگاه شیراز است. وقتی که دوباره عید می آید از سروده های نوروزی و بهارانه اوست که شادی و دگرگونی نوروز را به باد می آورد.

وقتی که دوباره عید می آید
شادی به دلم پدید می آید
در پیری خود ، بهار می بینم
همراهی روزگار می بینم
از شادی گل ، قرار می گیرم
بوی نفس بهار می گیرم
مفتون هزار یاد می گردم
بازیچه ی دست باد می گردم
از دفتر خواجه ،فال می گیرم
انگاره ی ماه و سال می گیرم
هر سال که شاد جان ایران است،
در باغ دلم شکوفه باران است

وقتی که دو باره عید می آید ،
با عید ، گل امید می آید
دل بار دگر بهانه می گیرد
ازد لبر خود نشانه می گیرد
شیراز، تب ترانه می گیرد
شور و شر عاشقانه می گیر
نوروز ، بهار جاودان دارد
عمری به درازی زمان دارد
نوروز، گل بهار ایران است
نوروز، چراغدار ایران است
در قالب آن که جان ایرانی است
نوروز، نگاه بان ایرانی است
با عید دوباره باز می آیی
افسونگر و دلنواز می آیی
دست تو سخاوتی دگر دارد
قلبت ز درون من خبر دارد

با من به بساط هفت سین بنشین
چون لاله ی سرخ آتشین بنشین
من کشته ی رعد و برق و بارانم
من زنده ی بوسه های یارانم
قدر لب بوسه خواه می دانم
معنای تب نگاه می دانم
من عیدی دلبرانه می خواهم
از تو غزل و ترانه می خواهم
این رسم کهن ،نکو به جا آور
شادی و صفا برای ما آور
گر مست طرب کنی بدین سانم
من قدر ترا همیشه می دانم