باشگاه شاهنامه پژوهان _ چکامه : نوروز باستانی هنگامی که فرا می رسد خرمی و شادی را نیز با خود به همراه می آورد. نو شدن زمان و زمین را می توان در تکاپوی آدمیان و زیست بوم مشاهده نمود. نوروز باستانی هنگامی که فرا می رسد پیوستگی ایران فرهنگی نیز از راه می رسد. از بلخ و بخارا و خوارزم و ری تا هرات و سمرقند و شیراز و بحرین نوروزیان این نماد فرهنگ دیرپای ایران زمین را جشن می گیرند. نوروز باستانی سروده ای است از زنده یاد ادیب برومند که پیوستگی ایران فرهنگی را پیش چشم می…
بازبینی کلی
0
امتیاز کاربر: 4.56 ( 1 امتیازات)
0
باشگاه شاهنامه پژوهان _ چکامه : نوروز باستانی هنگامی که فرا می رسد خرمی و شادی را نیز با خود به همراه می آورد. نو شدن زمان و زمین را می توان در تکاپوی آدمیان و زیست بوم مشاهده نمود. نوروز باستانی هنگامی که فرا می رسد پیوستگی ایران فرهنگی نیز از راه می رسد. از بلخ و بخارا و خوارزم و ری تا هرات و سمرقند و شیراز و بحرین نوروزیان این نماد فرهنگ دیرپای ایران زمین را جشن می گیرند. نوروز باستانی سروده ای است از زنده یاد ادیب برومند که پیوستگی ایران فرهنگی را پیش چشم می گذارد.
نوروزِ باستانیِ ایران فرا رسید
ابرِ بهار پرچمِ ایثار برکشید
بارید گه به تندی و گاهی به اعتدال
بر کوه و دشت، چون که خور آمد بیآرمید
صحرا و باغ پوششِ رنگین به بر نمود
تا فرّ ِ فرودین سپسِ دی به بر رسید
سرسبزی از در آمد و آویخت بر درخت
زیبنده حلّهای که زِ نوروزمَهْ خرید
بادِ بهاری از سوی «خوارزم» شد وزان
وز بویِ مهر، خطّهی «ری» را بیآکَنید
جشنی گرفت گلبن و رقصی نمود بید
آنگه که از شکوفه، دلِ باغ بشکُفید
ابر بهار بر سرِ کهسار خیمه زد
وز خرگهش به کوه گهرها پراکَنید
آذینهبند کرد «بخارا» زِ چارسوی
تا بانگ پا، زِ قاصد نوروز بشنوید