معرفی نمایشنامه بازی نامه باستان

کیخسرو سیم پادشاه کیانی نوه کیکاووس پسر سیاوش مظهر دو پاره وجود آدمی پاره اول که تجسم کننده شکوه و قدرت دنیویه و…………….
سپس حکیم توس نقل بیژن و منیژه را میگوید و از افراسیاب که دستور بر دار کردن بیژن را میدهد تا ایرانیان حساب کار دستشان بیاید و…………….
نقل بعدی رستم و سهراب است ..دل سوزاننده ترین نقل…ابتدا تهمینه و رودابه سعی در منصرف کردن جهان پهلوان دارند و سپس خود فردوسی زبان گلایه میگشاید که گفتم پایان همه چیز مرگ است چرا اعتنایی نکردی..و در این میان کیکاووس است که به رستم میگوید خنجر را بزن……
در پایان سلطان محمود وارد میشود او از شاعران راضی نیست و میخواهد انها را گردن بزند که حکیم توس فریاد برمیاورد سر بیگناه بیهوده مزن…..
نویسنده در اینجا فضا را به سیاه بازی تبدیل کرده و نمایش را با بازی ایاز(سیاه) و سلطان ادامه داده…سلطان از هر کدام از شعرا میپرسد چند بیت در وصف او گفتند و در برابر حاضر جوابی حکیم کم میاورد…پس دستور میدهد چند درهمی به او بدهید تا نگوید ما سلطان غزنوی پادشاه شاعر نوازی نیستیم تا بدانند ما به یمن شاعران زمان جاوید خواهیم ماند….
و فردوسی میمرد….همسر و دخترش سوگوار اویند….سلطان میپرسد براستی او مرد؟ و دختر میگوید به راستی ما مردیم…..
و همسرایان میخوانند: 
بسی رنج بردم در این سال سی عجم زنده کردم به این پارسی
پی افکندم از نظم کاخی بلند که از باد و باران نیابد گزند
نویسنده: رضا صابری
ناشر: انتشارات نمایش
صفحه آرا: فاطمه علیزاده
ویراستار:پریسا مهجور
نوبت چاپ:۱۳۸۹