باشگاه شاهنامه پژوهان _ یادداشت(میرجلال الدین کزازی): اردیبهشت ادبی‌ترین ماه سال است، در گاهشمار فرهنگی ایران، با جشن و آیین بزرگداشت سعدی آغاز می گیرد و با آیین‌ها و جشن‌های فردوسی و خیام، پایان می‌پذیرد: سه سخنور بزرگ و نامبردار که آوازه‌ای بلند و جهانی یافته‌اند، و یکی از آنان پایه‌ی “ناخودآگاهیِ تباریِ” ایرانی را در ایران پس از اسلام، ریخته است و دو تن از آنان مِهرازانی اند که زبان شکرین و شیوای پارسی را بنیادی استوار و پایدار نهاده‌اند و تنی دیگر نیز نامورترین چارانه‌سرای ایران است و شناخته شده ترین سخنور ایرانی، در پهنه گیتی. اردیبهشت از…
امتیاز کاربر: 3.58 ( 2 امتیازات)
0
باشگاه شاهنامه پژوهان _ یادداشت(میرجلال الدین کزازی): اردیبهشت ادبی‌ترین ماه سال است، در گاهشمار فرهنگی ایران، با جشن و آیین بزرگداشت سعدی آغاز می گیرد و با آیین‌ها و جشن‌های فردوسی و خیام، پایان می‌پذیرد:
سه سخنور بزرگ و نامبردار که آوازه‌ای بلند و جهانی یافته‌اند، و یکی از آنان پایه‌ی “ناخودآگاهیِ تباریِ” ایرانی را در ایران پس از اسلام، ریخته است و دو تن از آنان مِهرازانی اند که زبان شکرین و شیوای پارسی را بنیادی استوار و پایدار نهاده‌اند و تنی دیگر نیز نامورترین چارانه‌سرای ایران است و شناخته شده ترین سخنور ایرانی، در پهنه گیتی.
اردیبهشت از این روی، بهشتی‌ست، ادب ورجاوند و بی‌مانند پارسی را.
باشگاه شاهنامه پژوهان ایران را باشگاه شاهنامه پژوهی خواهیم کرد
