فردوسی بزرگترین ایرانی در تمام ادوار / محمد امین ریاحی

ملت ایران در طی چند هزار سال گذشتهٔ درخشان خود بزرگانی از فرمانروایان و شاعران و حکیمان و دانشمندان و هنرمندان و سرداران و جنگاوران در دامان خود پرورانیده که مایهٔ سرافرازی و بلند نامی ما در جهانند و از آن میان بزرگترین و نامدارترین ایرانی، فردوسی طوسی است.
وقتی شخصیت بزرگان رفته را بر مبنای تأثیری که بعد از خود برجای گذاشته اند و با طول مدتی که اثر آنها پایدار مانده بسنجیم در می یابیم که فردوسی بزرگترین ایرانی در تمام ادوار و قرون بوده است. هیچ ایرانی به اندازه فردوسی در سرنوشت ملت و کشور خویش تأثیر پایدار برجای ننهاده است. کوروش شاهنشاهی بزرگی بنیاد نهاد و با وضع و اجرای قوانین دنیا پسند ایران را بلند آوازه ساخت. اما آنچه او بنیاد نهاده بود با هجوم اسکندر فرو ریخت. اردشیر بابکان چهارمین دولت بزرگ ایرانی را تأسیس کرد آن هم به دست اعراب از میان رفت. اخرین بار، نادر شاه دهلی را گرفت و گنجهای بیکرانی به ایران آورد. اما از آنهمه بعد از نادر چه بر جای ماند؟
اکنون فردوسی را ببینیم که از شعر و اندیشه والای خود کاخ عظیمی پی افکند که در طی قرون از باد و باران و طوفان حوادث و کینه و هجوم اقوام گزندی نیافته است. فردوسی بی تردید بزرگترین شاعر ایران است و تصور می کنم در آینده هم وقتی که تعصبات ملی در اقوام جهان کاهش پذیرد جهانیان او را بزرگترین شاعر بشریت خواهند شناخت.

 محمد امین ریاحی