جشنواره ملی عکس شاهنامه که به همت باشگاه شاهنامه پژوهان، هفته نامه امرداد و باشگاه نقالان بنیان گذاشتهشده و اولین دوره خود را پشت سر گذاشته است، فرصتی نو برای بازشناخت نشانههای جامعه امروز از شاهنامه است. اولین مواجه من با عکسهای این رویداد انعکاس نسلی بود که در تلاش است تا هویتی پنهان را که در تلاطم زمان و بیمهری فراموششده است را دوباره بازیابد. از سویی دیگراستادان دلسوختهای که برای زنده نگاهداشتن این اثر سترگ آستین بالا زده و نوید آگاهی میدهند، بیانگر ادامه راهی هستند که حکیمفردوسی آغاز کرده و نسل به نسل و سینهبهسینه از اراده…
امتیاز کاربر: 3.5 ( 1 امتیازات)
0
جشنواره ملی عکس شاهنامه که به همت باشگاه شاهنامه پژوهان، هفته نامه امرداد و باشگاه نقالان بنیان گذاشتهشده و اولین دوره خود را پشت سر گذاشته است، فرصتی نو برای بازشناخت نشانههای جامعه امروز از شاهنامه است.
اولین مواجه من با عکسهای این رویداد انعکاس نسلی بود که در تلاش است تا هویتی پنهان را که در تلاطم زمان و بیمهری فراموششده است را دوباره بازیابد. از سویی دیگراستادان دلسوختهای که برای زنده نگاهداشتن این اثر سترگ آستین بالا زده و نوید آگاهی میدهند، بیانگر ادامه راهی هستند که حکیمفردوسی آغاز کرده و نسل به نسل و سینهبهسینه از اراده این بزرگواران به نسلهای بعدی منتقلشده است.
آه از جامعهای بیتوجه به داشتههایی که شاید همین داشتهها کلید فرهنگ غبارگرفته امروزماست، دریکی از عکسها که در بازاری مملو از جمعیت گرفتهشده است، شاهد آن هستیم که چگونه جامعه امروز باآنکه خود به بزرگی شاهنامه و فرهنگ خود اذعان دارد درراه شناخت و برداشت از این باغ دستکوتاه کرده و سر در گریبان برده است.
اما در چندین عکس که نوید از آیندهای روشن میدهد میبینیم که نسلهای آینده چگونه در پی بازشناخت میراث فرهنگی خود هستند. نسل امروز بیشازپیش نیازمند آگاهی است و چهبهتر آنکه آگاهی خود را از ورای تاریخ و فرهنگ خود بازیابد، قهرمانان و اساطیر ملی خود را بشناسد و آنان را ارج نهد. درنتیجه در آیندهای نزدیک زنان و مردانی نفس جامعه را در دست خواهند گرفت که بیشازپیش دلسوخته خاک ایرانزمین باشند. در پایان عکسی نظر مخاطب را به خود جلب میکند که در آن مجسمه فردوسی بزرگ زیر سایه پرچم ایرانزمین از ورای درختی سبز دیده میشود و چنان تعبیر میشود که نام و یاد فردوسی و ایران را نمیتوان از هم جدا کرد و این دو همانند ریشههای درختی سترگ ایران بر گرده خود نگاه داشتهاند.
امید است تا باهمت آقای کوروش جوادی این مسیر تداوم یابد تا بتوانیم در آینده مجموعههای گرانبها از ثبت چنین لحظاتی را داشته باشیم.
اشکان رهگذر
کارگردان پویانمایی آخرین داستان
مدیر استودیو هورخش