شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ

باشگاه شاهنامه پژوهان _ کتابشناخت : شاهنامه از دیدگاه روانشناسی تحلیلی یونگ نوشته اشرف خسروی است. این کتاب همانگونه که از نام آن بر می آید از دیدگاه یونگ و مکتبی که او پایه گذاری کرد یعنی روانشناسی تحلیلی به شاهنامه می نگرد ومی کوشد جنبه های مختلف شاهنامه را از دیدگاه روانشناسی تحلیلی مورد بررسی قرار دهد. یونگ از آنجا که به کهن الگوها و اساطیر نگاه ویژه ای داشت و ناهشیار جمعی را مطرح نموده همواره چهره مورد پژوهش برای دیگر رشته ها چون ادبیات نیز بوده است.

نظریه یونگ که روانشناسی تحلیلی شخصیت نامیده شده، بر این مبناست که انسان دارای دو بخش خودآگاه یا هشیار و ناخودآگاه یا ناهشیار است که در آن ناخودآگاه علاوه بر جنبه‌های شخصی دارای جنبه‌های جمعی نیز هست.
با این‌وصف، از آنجاکه شاهنامه یک حماسه ملی است و ریشه در ناخودآگاه جمعی دارد می‌تواند از این دیدگاه نقد و بررسی شود. کهن‌الگوهای مهم نظریه یونگ، مانند سایه، آنیما، پیرخرد، قهرمان، تفرد، خود و نقاب، مصداق‌هایی بارز در داستان‌های مختلف شاهنامه داشته و در بسیاری از آن‌ها تکرار می‌شوند و به آن‌ها نوعی وحدت محتوایی می‌دهند.

محتوای روانکاوانه بسیاری از این داستان ها، حکایت قهرمانی است که در مسیر تفرد و خودپرورانی گام می‌نهد و تن به آزمون‌های دشوار می‌دهد تا جنبه‌های پنهان روان خود را بشناسد و نیک و بد آن‌ها را تشخیص دهد و به “خود” که کهن الگوی آرمانی یونگ است نایل شود.

این کتاب از سوی نشر علمی و فرهنگی منتشر شده است.