گلستان، بوستان و غزلیات خواندنی سعدی (ادبیات کهن)

سعدی برای همه کسانی که از سرچشمه‌های ادبیات فارسی آب می‌نوشند نام آشنایی است. آثار ماندگار سعدی چه در شعر و چه در نثر نه تنها باعث شد که نام او در تاریخ ادبیات فارسی جاودانه بماند، بلکه همچون حلقه‌ای عظیم در روند تکاملی شعر ایران قرار گیرد. ابومحمّد مُشرف‌الدین مُصلِح بن عبدالله بن مشرّف (۶۰۶ – ۶۹۰ هجری قمری) متخلص به سعدی، شاعر و نویسنده پارسی‌گوی ایرانی است. اهل ادب به او لقب «استادِ سخن»، «پادشاهِ سخن»، «شیخِ اجلّ» و حتی به‌طور مطلق، «استاد» داده‌اند.

آثار وی در کتاب گلستان، بوستان و غزلیات خواندنی سعدی؛ شامل گلستان به نثر، کتاب بوستان در قالب مثنوی و نیز غزلیات، گردآوری شده‌است. علاوه بر این او آثاری در سایر قالب‌های ادبی نظیر قصیده، قطعه، ترجیع‌بند و تک‌بیت به زبان فارسی و عربی نیز دارد. غزلیات سعدی، اغلب عاشقانه و توصیف‌کنندهٔ عشق زمینی است؛ هرچند که وی غزلیات پندآموز و عارفانه نیز سروده‌است. گلستان و بوستان به‌عنوان کتاب‌های اخلاقی شناخته می‌شوند و علاوه بر فارسی‌زبانان، بر اندیشمندان غربی از جمله ولتر و گوته نیز تأثیرگذار بوده‌اند.

نشر پیدایش کتاب گلستان، بوستان و غزلیات خواندنی سعدی را با بازنویسی جعفر ابراهیمی (شاهد) و مسعود علیا و با تصویرگری فرشید شفیعی و محمدمهدی طباطبایی از مجموعه ادبیات کهن برای نوجوانان منتشر کرده است.