پرستشگاه ما ایران / چکامه ای از زنده یاد رسام ارژنگی

باشگاه شاهنامه پژوهان _ هنرمند : عباس رسام ارژنگی نقاش , شاعر و کنشگر ملی ایرانی بود. او در خانواده‌ای با پیشینه هنری به دنیا آمد. نسب وی به میرک نقاش بزرگ عهد صفویه می‌رسید.فرزندان وی فرهاد , هما , مهین و ایراندخت ارژنگی در عرصه هنری کوشا بوده و هرکدام آثاری برجای گذاشته اند .
رسام ارژنگی از جمله نخستین هنرمندان ایرانی است که در هنر نقاشی با تاثیر از هنر امپرسیونیسم روسی، به ارائه این هنر در ایران پرداخت. او به همراه هنرمندای چون میر مصور و حبیب محمدی از جمله ایرانیان ساکن روسیه و قفقاز بودند که پس از تحصیل در روسیه و بازگشت به ایران، در تبریز ساکن شدند و به آموزش روش‌های خود به شاگردان‌شان پرداختند. آن‌ها بدون پیروی از مکتب واقع‌گرایانه کمال‌الملک و شاگردان او، امپرسیونیسم روسی و بعدها رئالیسم سوسیالیسم روسی را پیگیری کردند. هنرمندان جوان‌تری چون علی‌اصغر پتگر و عباس کاتوزیان از رسام ارژنگی تأثیر گرفتند.تلاش رسام ارژنگی این بود که نقاشی واقع‌گرا و نقاشی خیالی مکتب قاجار را با سبک امپرسیونیستی خود تلفیق و همراه کند. اگرچه در بسیاری از نقدهای نوشته شده دربارهٔ هنر معاصر ایران از وی نامی برده نشده است، اما او را می‌توان ار جمله پیشگامان آشنایی هنر ایران با مکتب‌های جدید اروپایی دانست. از رسام ارژنگی همچنین سروده های زیبایی برجای مانده است . او همچنین با بسیاری از شاعران و روشنفکران دوران خود همچون عارف قزوینی , نیما یوشیج و میرزاده عشقی در ارتباط بوده و نامه نگاری و اشعاری در این باره به یادگار مانده است .

پرستشگاه ما ایران

چو رستم در نبرد زندگانی جنگ باید کرد

جهان را از برای تنگ چشمان تنگ باید کرد

فریب چاپلوسی های بیگانه نشاید خورد

چو آهن جا برای خود درون سنگ باید کرد

مرا ترک و ترا تاتار میخوانند دشمن ها

دراین روز سیه آواز هم آهنگ باید کرد

جدایی در میان ملت ایران بیاندازند

خردمندا بسی پرهیز ازاین نیرنگ باید کرد!

فروشد هر که میهن را به سیم و زر به بیگانه

سر او را بسان مار زیر سنگ باید کرد

نگردد دامن فرزند آذربایجان ننگین

ز بهر نام پاک خود فرار از ننگ باید کرد

چه تبریزی،چه تهرانی،چه شیرازی،چه کرمانی

همه بر پیکر خود جامه یکرنگ باید کرد

پرستشگاه ما ایران بود ما جمله سربازش

هر آ نکو دشمن وی شد، به دار آونگ باید کرد

چه شد آن شیر مردان  باقر و ستار تبریزی؟

همیشه پیروی از آن دو با فرهنگ باید کرد

اگر این چرخ کج بنیاد با ما سرکشی دارد

به زیر پای او را رام همچون خنگ باید کرد

کشد گر دشمن بدخواه لشکر از برای ما

ورا از کشور خود دور سد فرسنگ باید کرد

نخواهی گر به زیر پنجه بیدادگر مردن

بسان شاهباز او را به زیر چنگ باید کرد

نباشد کس چو پیشاهنگ با کفش و کله رسام

دل و جان و خرد را پیش پیشاهنگ باید کرد

دیماه سال هزار و سیسد و بیست خورشیدی