بازبینی کلی
باشگاه شاهنامه پژوهان _ گزارش: اصغر دادبه در پاسداشت روز شعر و ادب فارسی گفت: نخستین هنر زبان فارسی این است که فرهنگ میسازد و کار دوم ادبیات ما هویتسازی، چه فردی و چه ملی است.
به گزارش باشگاه شاهنامه پژوهان به نقل از ایسنا، آیین پاسداشت روز شعر و ادب فارسی با همکاری فردوسیسرای ایران، بعدازظهر سهشنبه، ٢٧ شهریور در «خانۀ کتاب دِبا» (کتابفروشی مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی) با حضور جمعی از اعضای شورای عالی علمی مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی همچون احمد مسجدجامعی، عنایتالله مجیدی، علی بهرامیان، علی همدانی و مریم صادقی برگزار شد.
در ابتدای این برنامه، «اصغر دادبه»، مدیر بخش ادبیات مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی سخن گفت.
او با ذکر این نکته که باید جوانان بدانند جز آستان ایران پناهی نداریم، اظهار کرد: گفتۀ حافظ شیرازی که «عدو چو تیغ کِشد، من سپر بیندازم/ که تیغِ ما به جز از نالهای و آهی نیست// مباش در پی آزار و هر چه خواهی کن/ که در شریعتِ ما غیر از این گناهی نیست» نشان از صلحطلبی مردم ایران دارد و این همان مکتب اخلاقی ماست.
این ادیب پیشکسوت در ادامه گفت: میکوشم به این پرسش پاسخ دهم که زبان و ادب فارسی چه هنری دارد و برای ما چه میکند؛ نخست آنکه فرهنگ میسازد. این مهم را از نظر دور ندارید که تمدن جوانب عینی زیست ماست اما فرهنگ جوانب اخلاقی و رفتاری و نظری و خرد و اخلاق و آموزش است و ازهمینرو جهان امروز گرفتار تمدن بیفرهنگ است که اگر فرهنگ بود این همه انسان کشته نمیشد که به استناد سعدی شیرازی «علم آدمیت است و جوانمردی و ادب/ ور نی ددی به صورتِ انسان مصوَّری». پس نخستین اثر و تأثیر ادبیات فارسی، فرهنگسازی است و حذف آنها از کتب درسی خیانت است که به قول فردوسی توسی «ز دانا بپرسید پس دادگر/ که فرهنگ بهتر بود یا گهر// چنین داد پاسخ بدو رهنمون/ که فرهنگ باشد ز گوهر فزون// که فرهنگ آرایش جان بود/ ز گوهر سخن گفتن آسان بود».
این عضو شورای عالی علمی مرکز دائرهالمعارف بزرگ اسلامی افزود: کار دوم ادبیات ما هویتسازی، چه فردی و چه ملی است. هویت ملی مثل مادهای است که مبهم است و ادب ملی با چنین پشتوانهای مثل صورتی است که بر آن عارض میشود. زبان ملی مهم است و حملههایی که به زبان ما میشود به همین سبب است چنانکه شهابالدین سهروردی که جان بر سر راه ایران نهاد گفت اصل اشیاء همان صورت است پس اهل هویت ملی زبان ملی است.
سپس «امیر صادقی»، مدیر فردوسیسرای ایران شاهنامهخوانی کرد و «رامین گلستانی» به اجرای آیین ضرب زورخانهای پرداخت.