زمان می گذرد و در گذار خویش رنگ فراموشی و ویرانی می پاشد . هیچ قدرت, اثر و فردی از سیطره زمان دور نخواهد ماند . قدرت زمان بیش از هر چیز است و انگار توان مقابله با آن نیست . در این میان اما هستند آثار و افراد و یا فرهنگ هایی که از پس هزاره ها به سلامت ... ادامه مطلب »
«مرد در سفر بر مراد خود ظفر یابد و اهل ظاهر و باطن و حق و باطل را فرق کند و جسم از جان و یقین از گمان امتیاز دهد. دل او آرام گیرد و خاطرش صفا پذیرد و حیرت و تردد از وی برخیزد». این سخن از زین‌العابدین شیروانی است، از اقطاب سلسلۀ نعمت‌اللهی، ملقب به مست‌علیشاه. شیروانی، در ... ادامه مطلب »
جشنواره ملی عکس شاهنامه که به همت باشگاه شاهنامه پژوهان، هفته نامه امرداد و باشگاه نقالان بنیان گذاشته‌شده و اولین دوره خود را پشت سر گذاشته است، فرصتی نو برای بازشناخت نشانه‌های جامعه امروز از شاهنامه است. اولین مواجه من با عکس‌های این رویداد انعکاس نسلی بود که در تلاش است تا هویتی پنهان را که در تلاطم زمان و ... ادامه مطلب »
تا کنون گمان می‌کردم کهن‌ترین تصویر فردوسی همان نقاشی باشکوه دیباچۀ شاهنامۀ بایسنغری (کتابت ۸۳۳ق) است که تصویر فردوسی در جامۀ متمایزِ فیروزه‌ای رنگ در یک سوی جوی آب روان تصویر شده و سه شاعر معروف دربار محمود (عنصری، فرّخی و عسجدی) با جامه‌هایی به رنگ‌های دیگر در آن سوی جوی (تصویر ۳ در کامنت دوم)؛ ولی به تازگی دریافتم ... ادامه مطلب »
شاهنامه از آن روی که کتاب ملی ایرانیان است کتابی کم نظیر است. ایرانیان یکی از کهن ترین و بزرگترین ملت های جهان هستند، در تاریخ دراز خود فراز و نشیب ها دیده اند، جنگ ها و صلح ها کرده اند، خلاصه زنده بوده اند و زندگی و تجربه خود را در قالب واژگان و جملات و عبارات ساخته و ... ادامه مطلب »
سفرنومچۀ تبریز دیروز صبح زود همراه با حضرت علی دهباشی راهی تبریز شدیم برای سخنرانی در «شب تبریز و شاهنامه»، از سلسلسه شب‌های بخارا. دوستان نازنین ما در تبریز به ویژه جواد رنجبر درخشی‌لر و دکتر رفیعیان مثل پارسال در مهمان‌نوازی سنگ تمام گذاشتند. دوست شاهنامه‌شناسم دکتر سجاد آیدنلو نیز از اورمیه آمده بود و دوست تبریزی دیرینم دکتر چنگیز ... ادامه مطلب »
پیش‌درآمد یا خطبۀ داستان بیژن و منیژه بی‌مانند است در سراسر ادبیات فارسی و یک شاهکار هنری است. افزون بر واژگان، درست مثل یک تابلو فرش ابریشمین نفیس، این نگاره‌های هنری ناب‌اند که با شما سخن می‌گویند، البته سخنی تلخ، تلخ‌تر از قرابۀ زهر: توصیف شبی سخت تاریک و دهشتناک است که گویی چهرۀ خود را با قیر شسته و ... ادامه مطلب »
امروز با وجود تمام مشکلاتی که دارم و همه ایرانیان در این روزها دارند نور امیدی دیدم که تمام باورهای امیدوارانه ام را برای ایران تایید و تثبیت کرد. در کاخ نیاوران برای کودکان کار (بارکش های بازار تهران) از شاهنامه گفتم. از شاهان و پهلوانان شاهنامه. از جشن های سده و نوروز و مهرگان. آن بچه های زحمت کشیده ... ادامه مطلب »
«روحیه‌ی مدارا و رویکرد آشتی‌جویانه و مسالمت‌آمیز در برابر اقوام، فرهنگ‌ها، نظام‌های اعتقادی بیگانه و غیرخودی در دوره‌ی کنونی نیز در میان ایرانیان چشمگیر است و توجه هر بیگانه‌ای را که به سرزمین ما پا می‌گذارد به خود جلب می‌کند. هر چند که زمینه‌های مادی، جغرافیایی و ارتباطی این روحیه چند سده‌ای است که در تاریخ ایران کم و بیش ... ادامه مطلب »
شاهنامه شناسی از سال ۴۰۰ هجری قمری، با اتمام ویرایش شاهنامه به دست فردوسی، آغاز شد. از لحظه ای که کاروان تقدیم شاهنامه به سلطان محمود غزنوی از طوس به غزنه رفت کاروان شاهنامه شناسی هم راه افتاد. این کاروان هزار سال است که در راه است. این هزار سال به چهار دوره مشخص قابل تقسیم است. دوره ... ادامه مطلب »
باشگاه شاهنامه پژوهان ایران را باشگاه شاهنامه پژوهی خواهیم کرد
