مراسم جشن اسفندگان( بزرگداشت زن و زمین) برگزار شد

باشگاه شاهنامه پژوهان _ گزارش : مراسم جشن اسفندگان ( بزرگداشت زن و زمین) برگزار شد. مراسم جشن اسفندگان( بزرگداشت زن و زمین) به کوشش انجمن فرهنگی افراز عصر شنبه ۵ اسفندماه در تالار فردوسی خانه اندیشمندان علوم انسانی برگزار شد. در این نشست میرجلال‌الدین کزازی، نویسنده و پژوهشگر ادبی، سخنرانی فرنگیس طوسی با عنوان واکاوی نقش زن (تهمینه) در شاهنامه، و محمد درویش، فعال محیط‌زیست به سخنرانی پرداختند. شاهنامه‌خوانی قطعه کین‌خواهی سیاوش، پیانونوازی مهدی آقایی، اجرای موسیقی مبین رضایی از دیگر برنامه‌های این جشن بودند.

به گزارش باشگاه شاهنامه پژوهان به نقل از خبرنگار پایگاه خبری گسترش، نشست فوق با استقبال بی‌نظیری مواجه شده به گونه‌ای که برای افرادی که دیر به نشست رسیدند صندلی برای نشستن نبود. در نشست سپندارمزگان از مقام شاخص زن تجلیل شده و اشاره شد که در ایران همواره زنان دارای جایگاه والایی بوده‌اند چراکه بر روی کشورمان نام یک زن نهاده شده است. همچنین از طبیعت ایران و تنوع گونه‌های جانوری و گیاهی آن تجلیل شد.
در این نشست میرجلال‌الدین کزازی، نویسنده و پژوهشگر ادبی به سخنرانی پرداخته و گفت: اگرجهانیان اندکی درباره جشن سپندارمزگان ما می‌دانستند، هرگز به ولنتاین دل خوش نمی‌کردند و سپندارمزگان، جشن بزرگداشت زن می‌شد.
این شاهنامه‌پژوه بیان کرد: در فرهنگ‌هایی که من می‌شناسم جشنی هم‌پایه جشن سپندارمزگان و بزرگداشت زن پدید نیامده است. گاهی کسانی که با فرهنگ ایرانی بیگانه‌اند را می‌بینم که خام‌اندیش این جشن را با ولنتاین می‌سنجند. اگر این دو جشن هم‌مانندی با یکدیگر داشته باشند در گرامیداشت زن است اما ولنتاین جشنی است که پیشینه دیرینه ندارد و از یک رخداد تاریخی مایه گرفته است اما اسپندارمز جشنی کهن، آیینی و باور شناختی است.
او ادامه داد: سپندارمز یکی از ۶ فرشته در آیین نیاکان است که ۶ ویژگی بنیادین اهورامزدا را می‌سازد که با او هفت بی‌آکَفت را پدید می‌آورد. آکَفت به معنی سستی و عیب است. در میان ۶ امشاسپند پنج فرشته در نمادشناسی کهن ایرانی نرینه هستند و تنها یک فرشته مادینه ستوده می‌شود که آن سپندارمز است.
کزازی افزود: این ویژگی مادینه در سپندارمز انگیزه‌ای نیرومند شده است تا جشن بزرگداشت امشاسپند، جشن بزرگداشت زن به‌ویژه زن ایرانی شود. چرا سپندارمز مادینه و مابقی فرشتگان نرینه هستند؟ نرینگی و مادینگی در پیوند با ایزدان، فرشتگان و باشندگان آسمان نمادین است. نرینگی نماد کارسازی و اثرگذاری و مادینگی نماد کارپذیری و اثر ستانی است؛ اگر یکی از این دو در کار نباشند، جهان پدید نخواهد آمد.

کزازی با بیان اینکه سرزمین ما به جز بخشی از خلیج پارس پیوندی با دریاهای بی‌کران نداشته است، ادامه داد: به همین دلیل دریانوردی در ایران به اندازه پیشه‌های جنگ‌آورانه گسترش نیافت و دریاسالار پایگاهی دشوارتر از دیگر پیشه‌ها بوده است. در دوره هخامنشی، زنی که یونانیان به شیوه خود آرتیمیس نامیده‌اند، دریاسالار بوده و از مرزهای ایران پاسداری کرد. چرا دریاسالار را به زن می‌سپارند؟ آیا مردی نبوده که دریاسالار باشد؟ چرا بوده اما به پاس شایستگی این بانوی شگرف انتخاب و با ناوگان دریایی یونان دلیرانه درمی‌آمیزد به گونه‌ای که مایه شگفت یونانیان که دشمنان ایران بوده‌اند، می‌شود در حالی که این زن دریاسالار در زیبایی و دل‌آرایی آوازه بلندی داشته است.
این شاهنامه‌پژوه در بخش دیگری از صحبت‌هایش بیان کرد: در ایران کهن، پایه گاهشماری بر روز، ماه و سال بوده و هفته را از فرهنگ دیگری وام گرفته‌اند. هر کدام از ماه‌های سال نامی گرامی و پاک داشته است و هر کدام از روزهای ماه به شیوه‌ای گرامی شمرده می‌شدند و جشنی بزرگ می‌آراستند که یکی از آنها سپندارمزگان است که در روز سپندارمز، پنجمین روز از ماه سپندارمز در واپسین سال برگزار می‌شده است. شادمان که چند سالی است ما ایرانیان به آن افتاده‌ایم تا این جشن را ارج بنهیم.
سپس محمد درویش، فعال محیط‌زیست به سخنرانی پرداخته و گفت: ایران طبیعت بی‌همتایی دارد. یکی از مهم‌ترین و والاترین موجودات کشورمان بانویی ۲۸۰۰ ساله به نام ارس است که بذرهای بسیار مفیدی را برای کشور تولید می‌کند. درخت‌های ارس ایران که مادینه هستند قدمت بسیاری دارند در صورتی که کهن‌ترین درخت‌های اروپا ۸۰۰ ساله هستند.
او افزود: در ایران منطقه حفاظت شده‌ای وجود دارد به نام هلن. هلن پرستار امریکایی مهربانی بود که سالیان طولانی بدون هیچ مزدی به مردم آن منطقه خدمات رسانی می‌کرد. در این منطقه آبشاری وجود دارد به نام آبشار عشق.
درویش تاکید کرد: هرکجا حال طبیعت خوب بوده مردم نیز روحیه خوبی داشته و به خوبی زندگی می‌کرده‌اند. ایران از نظر جاذبه‌های طبیعی بی‌نظیر است. ما موظف هستیم تا از طبیعت کشورمان به خوبی پاسداری کنیم.

عکسها از خانه اندیشمندان علوم انسانی است.