باشگاه شاهنامه پژوهان ایران را باشگاه شاهنامه پژوهی خواهیم کرد
بازبینی کلی
متن کامل پیام جلال خالقی مطلق بمناسبت نخستین همایش بزرگ باشگاه شاهنامه پژوهان ( بیست و پنج اردیبهشت نود و یک )
جلال خالقی مطلق: شاهنامه کتاب نیست کتابخانه است .
باشگاه شاهنامه پژوهان ـ سیامک فاضلی : در تاریخ پانزده اردیبهشت ماه , سال نود و یک , پس از سفر جلال خالقی مطلق شاهنامه پژوه برجسته از آلمان به ایران دیداری از سوی سرپرست و هموندان باشگاه شاهنامه پژوهان با ایشان در مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی , صورت گرفت . در این دیدار جلال خالقی مطلق از روند کاری باشگاه شاهنامه پژوهان آگاه شده و در جریان برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت باشگاه شاهنامه پژوهان قرار گرفتند و پیشنهاداتی را ارائه کردند . در همین دیدار به دلیل اینکه ایشان در تاریخ بیست و پنج اردیبهشت ماه و همزمان با همایش بزرگ باشگاه شاهنامه پژوهان , در سفر بودند و امکان حضور در این برنامه را نداشتند پیامی ویژه از سوی ایشان که پیشتر تهیه شده بود برای این همایش و بمناسبت بزرگداشت فردوسی به صورت تصویری ضبط شد و در روز همایش برای باشندگان پخش شد . آنچه در پی می آید متن پیام ویدئویی ایشان است که در عین ایجاز دارای پیامی قدرمند و نکاتی بسیار ارزشمند است .
بنام پروردگار بزرگ
با عرض سلام خدمت حضار محترم و تشکر از بانیان این مجلس عزیز که به مناسبت بزرگداشت شاعر ملی ما ابوالقاسم فردوسی برگزار می گردد . آن چه این حقیر در یک پیام کوتاه می توانم درباره اهمیت شاهنامه عرض کنم این است که شاهنامه یک کتاب نیست بلکه یک کتابخانه است . اگر بپرسند از شاهنامه چه می توان آموخت پاسخ من این است که بی اغراق از هر صفحه از شاهنامه می توان نکته ای آموخت . از شاهنامه تاریخ و فرهنگ باستانی را آموخته اند . از شاهنامه آداب و رسوم و آیینهای نیاکان ما را آموخته اند .از شاهنامه ادبیات باستان ما را آموخته اند .از شاهنامه شاعری آموخته اند . از شاهنامه اخلاق نیکو آموخته اند . از شاهنامه کشورداری آموخته اند . از شاهنامه هویت تاریخی , فرهنگی و ملی ایرانیان را آموخته اند و از شاهنامه زبان فارسی را آموخته اند . امروز اهمیت زبان فارسی در کنار اهمیت هویت تاریخی , فرهنگی و ملی مهمترین آموزه ی این کتاب است و این دو آموزه از یکدیگر جدا نیستند . در تاریخ اسلامی ما پیبش از فردوسی چندین رویداد برای برقراری و گسترش زبان فارسی انجام گرفت بویژه آنچه در زمان فرمانروایی صفاریان و سامانیان رخ داد . ولی تثبیت زبان فارسی بدست فردوسی همیشگی شد . از آنزمان تا زمان صفویه که ایران بمانند بغچه چهل تکه ای به فرمانرواییهای متعدد تقسیم شده بود میهن اصلی ایرانیان زبان فارسی بود تا باز ایران از زمان صفویه به وحدت باستانی خود توفیق یافت ولی البته نه بدان وسعت و پس از آن نیز زبان فارسی همچنان زبان رسمی ایران باقی ماند . به طور خلاصه شاهنامه کتابیست در محتوا یک حماسه اسطوره ای – پهلوانی – عشقی ـ اندرزی و تاریخی و در جزییات مطالب پر است از آگاهیهای گوناگون از زندگی مادی و معنوی ـ تشکیلات اداری و لشکری و درباری و آیینهای خانوادگی و اجتماعی ایرانیان باستان . در ساختار در مجموع یک حماسه تراژیک , دراماتیک است . در شیوه بیان دارای زبانی کهن و فاخر و لحنی غالبا اخطار کننده است . در کارکرد مهم ترین حلقه ی پیوند دو بخش تاریخ و فرهنگ ایران پیش از اسلام و پس از اسلام به یکدیگر و استوارترین ستون زبان و ادب فارسی و بزرگترین شاخص هویت و ملیت ایرانیست . شاعرانی هستند که از یک زمانند و شاعرانی هستند که از یک ملتند و شاعرانی که متعلق به همه ملتها . شاعرانی مثل فردوسی , نظامی , مولوی , سعدی , حافظ و خیام متعلق به همه زمانها و همه ملتها هستند . ولی در مورد شاهنامه باز حقیقتی هست که بیش از اینهاست . هر کشتی نیاز به ساحل و لنگر دارد و گرنه در اقیانوس مدتی سرگردان می راند تا سرانجام بدست طوفانی نابود گردد . ملتها نیز در اقیانوس حوادث مانند کشتیند , دیر زمانیست که تنها ساحل هویت ملت ایران زبان و ادب فارسی و لنگر او شاهنامه است . از خداوند بزرگ برای همه بانیان و دست اندرکاران این بزرگداشت و سخنرانان و شرکت کنندگان به ویژه جوانان شاهنامه دوست کشور تندرستی و توفیق هر چه بیشتر آرزومندم .
جلال خالقی مطلق
